نوشته‌های من و‌‌‌ شما

سلام استاد واعظی عزیز امیدوارم حالتون خوب باشه.
من 12 سال پیش دانش‌آموز کلاس چهارم شما بودم توی مدرسه امام حسین (ع).
یادم هست چقدر خوشحال شدیم وقتی مشخص شد توی کلاس شما افتادیم.
الآن من دانشجوی دندانپزشکی هستم و اهواز درس میخونم.
نمیدونم من رو خاطرتون هست یا نه بین این همه دانش آموز.
چند روز پیش خودکار من روی زمین و زیر دست و پا افتاده بود.
امروز در حالی که داشتم برای امتحانم درس میخوندم و هنوز عادت جویدن خودکار رو هنوز هم دارم به این توجه کردم که مراقب باشم خودکار رو نجوم. و بعد یاد شما افتادم که خودکارم رو توی یک مایع زده بودید تا حواسم باشه سر کلاس خودکارم رو وارد دهانم نکنم.
البته من فراموش کرده بودم و باز هم جویده بودم.
یک دفعه یاد کلاس دوست داشتنی افتادم که قبلا وبلاگ بود و الان دیدم الحمدلله چه سایت زیبا و جذابی شده.
خیلی خوشحالم که افتخار شاگردی شما رو داشتم.
با عرض ادب و ارادت خدمت استاد بزرگوار ـ محمد سلیمانی
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ :
سلام عزیز پسر گل آقای سلیمانی
چه روزهایی را به یادم آوردی و چه لحظات قشنگی کنار شما داشتم.
خاطرات آن روزها همیشه با من است.
به زودی یک آقای دکتر ماهر میشی و چه خوب !!
پسرم به شما تبریک می‌گم در فعالیت‌های علمی تلاش کردی امیدوارم به تلاش خودت در این زمینه ادامه دهی و در کارهایت موفق باشی.
البته بچّه‌های گل من در هر زمینه‌ای که هستن موفق هستن انشالله.
مهم اینه که با خوب زندگی کردن و قدردانی از همه‌ی کسانی که در کنارشان هستن و کمک به اونا ، لحظات قشنگی برای خودشون بسازن.
کاش یه عکس جدید برام می‌‌فرستادی گل پسرم.
ممنونم از یادداشت محیت آمیزت.

بابای خوب سید حسام‌الدّین اجازه دادن پیام پر از محبتشون رو در سایت منتشر کنم.

آقای واعظی سلام و احترام
سال نو شما مبارک
امروز داشتیم یادی از زحمات شما برای پسرمان سید حسام‌الدّین ظریف کلاس پنجم دبستان رسالت
و روز 11 اردیبهشت سال 96 به مناسبت روز تولدش با دوچرخه تشریف آوردید منزل با هم رفتید دور باغ ملک آباد
دوچرخه‌سواری و بستنی‌خوری و ...
آموزش حسام را به دلیل ابتلا به اوتیسم هیچ مدرسه‌ای نمی‌پذیرفت و شما پذیرفتید.
الآن ترم دوم دانشگاه است.
زندگی در عزت و خرسندی و متعالی داشته باشید.
با سپاس

پاسخ :
سلام بابای خوب و بزرگوار
هیچوقت خاطرات شیرین شما و حسام عزیز را فراموش نمی‌کنم.
من هم لحظات بسیار خوبی با همه‌تون داشتم.
به گل پسرم که الآن مرد بزرگی شده‌ ، تبریک مرا برسونید.
اون شعر قشنگ حافظ که در جلسه‌ی والدین برامون خوند یک خاطره‌ی فوق‌العاده بود.
من خاطرات فراموش نشدنی و زیبایی با پسرم گلم دارم.
عیدی بسیار زیبایی از شما گرفتم و با پیامتون خیلی خوشحال شدم.
ممنونم از محبتی که نسبت به من دارید.
همه‌تون در پناه خدا باشید.

یه عکس یادگاری از سال 96 که در کلاس با هم بودیم.
پسرمون کاملاً در کلاس آزاد بود و بچّه‌ها هم خیلی دوستش داشتن.
همکاری همه‌ی بچّه‌ها با من در کنار حسام‌الدّین عالی بود.

این گل هم هدیه برای گل پسرم :

این عکس سید حسام در کنار مادر مهربونشون است.
حسام عزیز 19 سال دارد.
پسر گلم ...
بابا و مامان خیلی خوبی داری ، مطمئنم قدردان زحمات هر دوی آنها هستی.

یک پیام از دوستی‌های آقا علیرضا :

سلام دوست‌داشتنی‌ترین آقا معلم💚
سال نوِ شما مبارک باشه خیلی خیلی زیاد
خوشحالم که یه سال دیگه هم در کنارِ شما بودم (هر چند کم‌ رنگ😥)
عمقِ لحظات با شما بودن اونقدر زیاده که میشه با خیال راحت غرق بشم در هوای شما ...
به امید دیدارها و دورهمی‌های بیشتر و اتفاقات زیباتر در سال پیش رومون
دوسِتون دارم از صمیمِ قلب
پسرِ شما علیرضا 😂

علیرضا (کلاس پنجم)

  علیرضا (دانشجوی دندانپزشکی)
پاسخ :
علیرضا عزیز پسر گل من سلام
از این که کنارم هستی افتخار می‌کنم.
من هم صمیمانه دوستت دارم و دعاگویت هستم عزیز
الهی در همه‌ی کارهای خوبی که داری موفق و سربلند باشی
برای تمام لحظاتت در سال جدید، بهترین‌ها را آرزو دارم.
شما یادگار خوبی‌ها هستی ...

آقای علیرضا مطلبی برای کلاس خود داشت که در 12 فروردین سال 99 با عنوان (کلاس من) در سایت منتشر شد.

شب قدر به ما می‌آموزد که همه چیز اندازه دارد.  
( و گاهی این اندازه در بی اندازگی است.)
شب قدر یعنی خودت را اندازه‌گیری کن که تا چه اندازه حقِّ مردم و حقِّ خدا را رعایت کردی.
آن وقت آه و ناله کن تا آهت تو را به خدا نزدیک‌تر کند و تعالی باشد برای تو.
اگر حقوق مردم را و حق الهی را ادا کرده باشی، شب قدر معنی پیدا می کند.
اگر در روابط اجتماعی و در ارتباط با حق، اندازه‌گیری خدایی انجام نشود و ستم کنیم دیگر گریه معنی پیدا نمی‌کند.
آه و ناله، اساسش معرفت است. گریه هم همین طور.
اگر معرفت نباشد آن آه بالا نمی‌رود و گریه فقط صورت ظاهری است و اثر نخواهد داشت.  
آن سوزی که از نهاد معرفتی انسان درآید اثر دارد.  
پس در شب قدر، تصمیم و جدیّت بر عفو الهی را خواستار شو و قرار را با خدا در اندازه‌گیری درست در حقوق مردم و حق الهی بگذار
تا او ببخشاید آن چه را تاکنون کوتاهی کرده‌ای.
شب قدر، آن لحظه و فرصت مبارکی است که خدا به رحمانیتش به من و تو بخشیده است.
و شما عزیزان انشاالله موفّق هستید و بر من نیز دعا خواهید کرد. سیّد علیرضا واعظی

4 سال از آخرین پیام من به شما گذشته و هر سال در این ایام با شنیدن نام معلم، اولین کسی که در ذهن ترسیم می‌شود شمایید.  
که به درستی کلمه، وظیفه معلمی را به دوش کشیده و می کشید!
شاید داستان سرایی‌های زیبای شما از اتفاقات روزمره کلاس و ما و نشر آن در فضای مجازی باعث شد
شاگرد مکتب شما (فتح دهلی) از استاد خود الگو بگیرد و پای در این عرصه بگذارد.
روزت مبارک معلم دوست داشتنی!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ :
سلام به عزیز دل سید رسول گل
خیلی خوشحالم کردی پسر
مرد بزرگ ، شما هم در کارهایت موفق هستی همان‌گونه که در کلاس من موفق بودی.
برای شما لحظاتی سرشار از شادی و تندرستی آرزو دارم پسر گلم.

سلام استاد واعظی
من امیرعلی سلامتی هستم کلاس پنجم پویندگان شاگردتون بودم و افتخار این رو داشتم که ازتون درس زندگی کردن رو یاد بگیرم.
خیلی دلتنگتونم، دلتنگ کلاس شگفت انگیزمون ، دلنتگ جدول 100، دلنتگ زنگ روی میز،
دلتنگ اون تدریسی که هنوز نظیرش رو ندیدم.
دلتنگ اون رفاقت و صمیمیتون با بچه ها،
ما از شما درس زندگی گرفتیم آقای واعظی
خیلی ممنونم ازتون،
راستی استاد یادتونه من شنا میکردم؟
من الان عضو تیم ملی بزرگسالان شدم.
همین تازگی هم تو یه تورنمنت تو دبی دوتا مدال گرفتم.
و کنار شنا هم دارم بی وقفه برای رشته پزشکی تلاش می‌کنم.
دو سال دیگه کنکور دارم و با اراده و جدیت دارم به سمت رشته‌ی پزشکی قدم بر می‌دارم.
خدانگهدارتون ❤️
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ : 
سلام قهرمان ،
منو تو مدال‌هایت شریک کن پسرم ، 😍
ممنون از محبت شما و یادآوری لحظات زیبا ،
چه روزهای خوبی کنار هم داشتیم. خیلی خوشحالم که پیگیر برنامه‌های خوب زندگی خودت هستی.
امیدوارم در همه‌ی برنامه‌های زندگی با یاد خدا موفق باشی پسر گل.

سلام و درود خدمت شما استاد گرامی و گرانقدر
امیدوارم حال دلتون خوب باشه.
من معین هستم دانش آموز ۷ سال پیش شما در دبستان پویندگان رسالت.
الآن ۱۸ سالم شده و دوره مهم و سرنوشت سازم رو سپری می‌کنم.
چند وقتی هست که به یادتون هستم و می‌خواستم باهاتون ارتباط برقرار کنم اما متاستفانه شماره شما رو گم کرده بودم.
یاد سایت دوست داشتنی تون افتادم و بالاخره راهی برای ارتباط باهاتون رو پیدا کردم.
یادش بخیر چه کلاس شاد و دلبازی داشتیم.
اون کتابخونه که اصلا ازش نگم که منو دیوونه کتاب خوندن کرده بود.
تابلوی امتیازاتمون و اون دایناسور ها 😄
یادش به خیر یک خط‌کشی داشتیم که روش قرمه سبزی چپه شده بود 😁
خلاصه که عاشقتونم خیلی زیاد و همیشه برای سلامتیتون دعا میکنم و خواهم کرد.
مخلص شما : معین مهرپویان
۱۴۰۲/۱۲/۸
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ : سلام معین عزیز ، خیلی خوشحالم کردی !! منو یاد روزهای فراموش نشدنی انداختی ،
من هم خیلی دوستت دارم و برایت دعا می کنم.
امیدوارم بهترین‌ها را در سال‌های سرنوشت خود داشته باشی.

سلام به بهترین معلم دنیا
امیدوارم حالتون خیلی خوب باشه.
همین جوری که بی‌خوابی زده بود به سرم و داشتم اتفاقات زندگیم رو مرور می‌کردم.
رسیدم به ۱۱ سال پیش و خاطرات اون کلاس واقعا دوست داشتنی.
یهویی ذوق همه وجودم رو پر کرد و یاد وبلاگتون افتادم و گفتم یه سری بزنم ببینم هنوزم هست؟
که خب خدا رو شکر نا امید نشدم. (البته حالا سایت شده)


ماجرای این عکس برمیگرده به کلاس چهارم دبستان امام حسین (ع) شماره ۲
من شاگرد شما بودم و دچار بیماری شدم و شما این نامه رو برای من فرستادید.
و هنوز تو سن ۲۰ سالگی که میبینمش مثل همون روز ذوق می‌کنم.
الان من دانشجوی مهندسی عمران دانشگاه امیر کبیرم.
بعد این همه سال مدرسه و دانشگاه، هنوز معلم یا استادی ندیدم که از شما بهتر باشه.
براتون آرزوی موفیقت و سلامتی میکنم و اینکه خیلی دوست دارم دوباره ببینمتون.
علی ضابط طلب  402/5/26
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ :
سلام آقای جوان آقای مهندس دوست داشتنی
شما از عزیزان من هستید. لحظاتی که کنار شما بودم هرگز فراموش نمی‌شود.
برایت دعا می کنم که در کارهایت موفق و سر بلند باشی.
چه خوب که به کلاست اومدی منو خیلی خوشحال کردی پسرم.

یادداشت زیر از دوست خوبم به من رسیده :
استاد واعظی عزیز و دوست داشتنی، سلام به قلب مهربانتان.
من معین مهذب هستم با وجود اینکه تا امروز حدوداً ۱۴ سال می‌گذرد دانش آموز کلاس دوست داشتنی شما بودم،
اما هرگز شما و محبت‌هایتان را فراموش نکرده و نخواهم کرد و مادامی که زنده باشم، مرید و شاگرد شما هستم.
من خیلی تلاش کردم با شما ارتباط داشته باشم و به زحمت یک شماره از شما پیدا کردم.
اما یا اشتباه بود و موفق نشدم صدای گرمتان را بشنوم.
حالا شماره همراه خودم را در فرم اطّلاعات پیام نوشته‌ام اگر تمایل داشتید با من تماس بگیرید.
در پناه امام رضا (ع) باشید. یاحق  
معین مهذب رحیم زاده  402/6/16
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
باسخ :
سلام گل پسر خوب من که حالا یک مرد دوست داشتنی شده‌ای.
ممنونم که منو فراموش نکرده‌ای !!!
من هم تمام لحظات زیبایی که در کنار شما داشتم به یاد دارم.
حق نگهدارت باشد. دعاگویت هستم.
چه لحظه‌ی خوبی !!!!

معلم عزیز خسته نباشی

یک سال تحصیلی را پشت سر گذاشتی و اکنون بعد از تعطیلات تابستان خود را برای سال تحصیلی جدید آماده می‌کنی.
نمی‌دانم تابستان را چه کردی و چگونه گذراندی؟ امّا هر چه بود گذشت. امید است که با خاطری خوش، گذشته باشد.
اگر تعطیلات با کمی رنج و مشقّت و گرفتاری همراه بوده ، امیدوارم آنها را تجربه‌ای برای آینده قرار داده باشی.
شیرینی‌ها در مقابل تلخی‌ها نمایان می‌گردد و ارزش‌ها در مقابل ضد ارزش‌ها، ارزش است.
راستی برای امسال چه داری؟ آیا با دست پر به کلاس خواهی رفت؟ آیا روش جدید‌تری برای کارت در نظر گرفته‌ای؟
آیا برنامه‌ریزی‌های خود را مطابق محیط کار تنظیم نموده ای؟ آیا ... شاید هم هیچ کاری نکرده‌ای و دست خالی به کلاس می‌روی؟
می‌دانی که بچّه‌ها منتظرند. نکند دست خالی به کلاس بروی. بچّه‌ها با احترامی که در وجودشان برای شما قائلند چیزی نمی‌گویند.
ولی آنها هم از تکرار روش‌های همیشگی و فرسوده خسته شده‌اند و بیش از این از تو انتظار دارند.
کمی هم به آنها بیندیش و فکر کن خودت می‌خواهی به کلاس بروی، از معلّمت چه انتظاراتی داری.
به هر حال هر کجا هستی امیدوارم از کارت خسته نشوی.‍‍
چند جمله هم درباره‌ی روش‌‌ها برایت بگویم که حتماً به آن‌ها دقت می‌کنی.
در آموزش و پرورش ترتیب واحدی که خاص عموم دست‌ اندرکاران باشد وجود ندارد و روش‌های متعددی برای آن هست که مطابق واقعیات موجود هر واحد آموزشی و کلاس درس با مسئولیّت مربّی آن، اجرا می‌شود. بنابر این نتایج روشی که مربّی به‌ کار می‌گیرد خیلی مهم است.
البته این روش‌ها نباید خارج از چهارچوب اهداف عالیه‌ آموزش و پرورش باشد و مربّی باید در نظر داشته باشد که هدف از ورود او به کلاس پیشرفت و تکامل جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کند.
در شروع کار ابتدا باید محیط را بررسی نمود و شناخت به آن بیدا کرد آنگاه با استفاده از کلیّه‌ی امکانات موجود در محیط به فعالیّت بپردازد. در این میان نباید از اثر گذاری بر محیط فراموش شود تا بتوانید به بهسازی محیط و عوامل آن بپردازید و این نیاز به کار و تلاش همه جانبه دارد.
توجه کنید که همه در این امر سهیم هستیم و کار به صورت یک پیشبرد جمعی مطرح است و شروع آن هم خودمان هستیم چرا که نیروی عظیمی را در اختیار داریم (حدود 16 میلیون نفر) آیا چنین نیرویی قابل توجه نیست؟
دیگران به سهم خود نباید خود را از ما جدا بدانند. چون می‌توانند تأثیرات زیادی بگذارند.
ممکن  است بگویید با دست خالی نمی‌شود کار کرد و این قابل قبول نیست. بله ، کمبود فضای آموزشی
(که در حال حاضر بهتر از گذشته است) نداشتن امکانات آموزشی و ... کار را مشکل می‌کند.
ولی این نباید باعث توقف و یا کم توجهی ما در کار شود.
وقتی با کار به صورت تخصصی برخورد کنیم حتماً برخورد ما نسبت به مسایل و مشکلات و حلّ آنها بهتر خواهد بود.
این بستگی به خود ما دارد که بخواهیم با نخواهیم.
تخصص هم که تنها در دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی نیست.
می‌شود با مطالعه و تحقیق سطح آگاهی علمی و عملی خود را بالا ببریم. امیدوارم روزی منزل هر ایرانی دانشگاه او باشد.
شاید بگویید که طرف غمی ندارد و از مشکلات بی خبر است ولی این را بدانید که اراده‌ی انسان بالاتر از همه‌ی اینهاست.
ما ثابت کرده‌ایم که می‌توانیم و اراده‌ی آن را داریم.
در خاتمه آغاز سال تحصیلی جدید را به به یکایک عزیزان تبریک می گویم.
ارادتمند همه‌ی دوستان بر تلاش ـ واعظی 402/6/29