زنگ تفریح توی دفتر مشغول استراحت و چای خوردن بودم که یک دفعه بوی موز تمام فضای دفتر را پر کرد!
فکر کردم شاید کسی موز می خورد!
آقای مدیر گفت: چقدر بوی موز می آید! و همه همکاران تایید کردند.
خیلی عجیب بود بوی موز هر لحظه تندتر می‌شد یکی از همکاران گفت: شاید یکی آدامس موزی می‌خورد!!
همکار دیگری گفت: شاید یکی شکلات موزی می‌خورد؟
خلاصه بوی موز معمّایی شد و هر کس سعی می‌کرد این معمّا را یک جوری حل کند، تا این که زنگ کلاس خورد.
هنگامی که از دفتر بیرون آمدم متوجّه شدم بوی موز فقط فضای دفتر را پر نکرده‌است بلکه تمام فضای سالن مدرسه پر از بوی موز شده‌است! به سمت کلاس رفتم، هر چه به کلاس نزدیک‌تر می‌شدم بوی موز تندتر می‌شد. وارد کلاس شدم . همه چی برایم روشن شد...
بچّه ها با خوشحالی به من گفتند: « آقا زنگ تفریح، ما به کمک هم میزها را تمیز کردیم.»
گفتم: « لابد با اسانس موز؟»
بچّه ها یک صدا گفتند: « نه آقا با این اسپری شیشه شور که بوی موز می‌دهد! »
یکی از بچّه‌ها که بلبل زبان‌تر از بقیه بود، اضافه کرد: « کولر را هم روشن کردیم که بوی موز را ببرد! »
خندیدم و گفتم: « بابا این که شیشه شور نیست! اسانس طبیعی موز است! »
یکی از بچّه‌ها بلند شد و گفت: « آقا ما چه می‌دانستیم، فکر کردیم هر روز یک جور شیشه شور جدید تولید می‌شود و این یکی هم شیشه شور موزی است!! »
همه خندیدیم و کلاس را شروع کردیم...
معلّم کلاس
این اسانس طبیعی را تهیّه کرده بودم و اندکی در دستگاه بخور می‌ریختم تا ضمن ثابت نگه داشتن رطوبت کلاس، کمی هم بوی خوش در فضای اتاق پراکنده شود. باید حواسم به همه چی باشد.