نوشته‌های من و‌‌‌ شما

معلم عزیز خسته نباشی

یک سال تحصیلی را پشت سر گذاشتی و اکنون بعد از تعطیلات تابستان خود را برای سال تحصیلی جدید آماده می‌کنی.
نمی‌دانم تابستان را چه کردی و چگونه گذراندی؟ امّا هر چه بود گذشت. امید است که با خاطری خوش، گذشته باشد.
اگر تعطیلات با کمی رنج و مشقّت و گرفتاری همراه بوده ، امیدوارم آنها را تجربه‌ای برای آینده قرار داده باشی.
شیرینی‌ها در مقابل تلخی‌ها نمایان می‌گردد و ارزش‌ها در مقابل ضد ارزش‌ها، ارزش است.
راستی برای امسال چه داری؟ آیا با دست پر به کلاس خواهی رفت؟ آیا روش جدید‌تری برای کارت در نظر گرفته‌ای؟
آیا برنامه‌ریزی‌های خود را مطابق محیط کار تنظیم نموده ای؟ آیا ... شاید هم هیچ کاری نکرده‌ای و دست خالی به کلاس می‌روی؟
می‌دانی که بچّه‌ها منتظرند. نکند دست خالی به کلاس بروی. بچّه‌ها با احترامی که در وجودشان برای شما قائلند چیزی نمی‌گویند.
ولی آنها هم از تکرار روش‌های همیشگی و فرسوده خسته شده‌اند و بیش از این از تو انتظار دارند.
کمی هم به آنها بیندیش و فکر کن خودت می‌خواهی به کلاس بروی، از معلّمت چه انتظاراتی داری.
به هر حال هر کجا هستی امیدوارم از کارت خسته نشوی.‍‍
چند جمله هم درباره‌ی روش‌‌ها برایت بگویم که حتماً به آن‌ها دقت می‌کنی.
در آموزش و پرورش ترتیب واحدی که خاص عموم دست‌ اندرکاران باشد وجود ندارد و روش‌های متعددی برای آن هست که مطابق واقعیات موجود هر واحد آموزشی و کلاس درس با مسئولیّت مربّی آن، اجرا می‌شود. بنابر این نتایج روشی که مربّی به‌ کار می‌گیرد خیلی مهم است.
البته این روش‌ها نباید خارج از چهارچوب اهداف عالیه‌ آموزش و پرورش باشد و مربّی باید در نظر داشته باشد که هدف از ورود او به کلاس پیشرفت و تکامل جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کند.
در شروع کار ابتدا باید محیط را بررسی نمود و شناخت به آن بیدا کرد آنگاه با استفاده از کلیّه‌ی امکانات موجود در محیط به فعالیّت بپردازد. در این میان نباید از اثر گذاری بر محیط فراموش شود تا بتوانید به بهسازی محیط و عوامل آن بپردازید و این نیاز به کار و تلاش همه جانبه دارد.
توجه کنید که همه در این امر سهیم هستیم و کار به صورت یک پیشبرد جمعی مطرح است و شروع آن هم خودمان هستیم چرا که نیروی عظیمی را در اختیار داریم (حدود 16 میلیون نفر) آیا چنین نیرویی قابل توجه نیست؟
دیگران به سهم خود نباید خود را از ما جدا بدانند. چون می‌توانند تأثیرات زیادی بگذارند.
ممکن  است بگویید با دست خالی نمی‌شود کار کرد و این قابل قبول نیست. بله ، کمبود فضای آموزشی
(که در حال حاضر بهتر از گذشته است) نداشتن امکانات آموزشی و ... کار را مشکل می‌کند.
ولی این نباید باعث توقف و یا کم توجهی ما در کار شود.
وقتی با کار به صورت تخصصی برخورد کنیم حتماً برخورد ما نسبت به مسایل و مشکلات و حلّ آنها بهتر خواهد بود.
این بستگی به خود ما دارد که بخواهیم با نخواهیم.
تخصص هم که تنها در دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی نیست.
می‌شود با مطالعه و تحقیق سطح آگاهی علمی و عملی خود را بالا ببریم. امیدوارم روزی منزل هر ایرانی دانشگاه او باشد.
شاید بگویید که طرف غمی ندارد و از مشکلات بی خبر است ولی این را بدانید که اراده‌ی انسان بالاتر از همه‌ی اینهاست.
ما ثابت کرده‌ایم که می‌توانیم و اراده‌ی آن را داریم.
در خاتمه آغاز سال تحصیلی جدید را به به یکایک عزیزان تبریک می گویم.
ارادتمند همه‌ی دوستان بر تلاش ـ واعظی 402/6/29

سلام به بهترین معلم  
علی اکبریان هستم دانش آموز سال ( 95 - 94 ) کلاس چهارم.
اون موقع فنچی (کوچک) بودم الآن کلاس دهمم. (یه پزی هم بدم مدرسه هاشمی 1 هستم.)
خواستم یه خسته نباشید بگم و یه تشکری هم از شما داشته باشم که بهترین سال دبستانم رو با شما داشتم،
یا بگم ممنون که بهترین سال رو برای منو دیگر دوستام رقم زدید.
و یه اخطاری به دانش آموزای جدیدتون بدم که آقای واعظی ما رو اذیت نکنید !!!! میام میبافمتون‌‌ها
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ :
سلام علی آقا
من هم لحظات قشنگی را که با شما پسر خوب و دیگر دوستانت داشتم، هیچوقت فراموش نمی‌کنم.  
برایت آرزوهای خوب دارم.

سلام آقای واعظی عزیز من ابوالفضل حسن پور هستم.
دلم هواتون رو کرد. من الان کلاس دهم هستم.
من کلاس پنجم مدرسه پویندگان رسالت پیش شما بودم با دوستای خوبم آقایون جعفری ، تبادکانی ، کلالی ، خدنگی.
خواستم بگم چیزای خیلی خوب ازتون یاد گرفتم. معرفت، امید، دوست داشتن، محبت و خیلی چیزای دیگه.
بهترین سال تحصیلی رو داشتم.
1400/5/30
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ :
سلام آقا ابوالفضل، دوست محترم و آرام من.
لحظاتی را که کنار شما پسر با معرفت و دیگر دوستان داشتم، فراموش نمی‌کنم و برایت آرزوهای خوب دارم.
مطمئنم در کارهای خوبی که در برنامه‌هایت داری، موفق هستی پسر گلم.

سلام بر استاد عزیز و دوست داشتنی!
استادی که با ساده‌ترین وسایل ، پایه گذار مهارت‌های مهم زندگیم شد.
با یک جدول کاغذی، محاسبه و برنامه ریزی را یادمون دادید.
با یک تایمر ساده ، مراقبت از اتلاف زمان را یاد گرفتیم.
با تشکیل انجمن علمی برای استفاده از چند دقیقه‌هایی که منتظر آمدن شما بودیم ، استفاده از وقت‌های مرده را یاد گرفتیم.
با کتاب‌های قفسه باز ، به مطالعه غیردرسی علاقه‌مند شدیم.
و ...
همینجوری یهویی یادتون افتادم سرچ کردم " کلاس دوست داشتنی " دیدم وبلاگمون شده سایت!
ان شاءالله که همیشه سالم و سرحال و در پناه امام رضا علیه السّلام باشید.
منم دعا کنید ...
شاگرد سال ۸۶/۸۷ به بعدتون
میرشرقی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ممنونم محمد صالح ، جوان پر از خوبی ـ دعاگوی همه‌تون هستم.
این هم عکس شما در اردوی اون سال.
حالا دیگه بزرگ شدی ...
ان شاءالله در کارهایت مثل همیشه موفق باشی.تصویر کناری شما هم علیرضا عاشوری است.
ایشون در حال تحصیلات دندانپزشکی هستن.
پیامک‌های محبت‌آمیز علیرضا هم، منو سرشار از عشق و خوبی می‌کنه.

سلام آقای واعظی امیدوارم حالتون خوب باشه.
نمی دونم الآن که دارم این پیام رو می نویسم من رو به یاد دارید یا نه؟
دلم برای کلاستون تنگ شده. یاد اون زمان‌ها بخیر.
بهترین زمانی که توی کلاس شما برای من بود اون موقعی بود که با اینکه میگرن (بیماری اعصاب) داشتم نمره 21  از 22 رو گرفتم.
در آخر باید بگم مواظب خودتون باشید.
خیلی خوشحال شدم که بعد دوسال دوباره با هم صحبت کردیم.
با افتخار ایلیا والی نژاد _ 20 خرداد 1401
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ : سلام ایلیا. پسر باهوش و مؤدب
امیدوارم که حال شما هم خوب باشه.
خاطرات روزهای خوب در کنار شما بچّه های خوب ، همیشه همراه من است و هرگز فراموش نمی شود.
شما هم مراقب خوبی هایت باش. از این که به کلاس خودت اومدی ، خیلی خوشحالم کردی.
برایت دعا می کنم.

سلام آقای واعظی
امیدوارم حالتون خیلی خوب باشه.
من نصیر مرادی هستم سال ۱۳۹۸ دانش آموز شما،کلاس پنجم پیش شما بودم.
متاسفانه شماره شما از داخل موبایلم پاک شده است.
واقعا دل من و چند تا از بچّه های دیگه خیلی براتون تنگ شده،
ممنون میشم به ایمیل من یا شمارم رو که براتون گذاشتم یک پیامک بدین. ممنونم
19 اردیبهشت 1401
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ : سلام نصیر پسر ساکت و آرام و پر تلاش،
خوشحالم به کلاس خودت اومدی و خوشحالم کردی.
دل من هم برای همه‌ی شما تنگ میشه.
دعا میکنم در کارهاتون موفق باشید.

نامه‌ی آقای امیر محمد ایازی ، دوست خوب من در کلاس پنجم (سال تحصیلی 96/97)

سلام آقای واعظی
امیر محمد ایازی هستم. از سال ششم که از مدرسه پویندگان رسالت با چند تا از بچه‌ها اومدیم هاشمی نژاد یک ، خیلی دوست داشتم ایمیل بفرستم براتون. البته می‌خواستم یک عکس از خودمون تو کلاس هشتم امسال بفرستم براتون که نشد.
فردا امتحان شیمی داریم که آخرین امتحانمون هم هست و بعدشم دیگه تعطیلیه !
الآن داشتم تو سایت کلاس دوست داشتنی می‌چرخیدم و عکس‌های اون موقع‌ها رو می‌دیدم.
یادش بخیر ، خیلی خاطرات برام زنده شد.
آزمایش‌هایی که انجام می‌دادیم ، اردوهایی که می‌رفتیم ، جایزه‌هایی که می‌گرفتیم و ... که واقعا بهترین سال تحصیلیم رو رقم زد. کاشکی همه کلاس‌های ایران مثل کلاس شما بود.
نمی‌دونم سال 99 و 1400 که آموزش مجازی بود برای اون کلاس پر از نشاط و شادی چه اتفاقی براش افتاده!
راستش نمی‌دونستم تو ایمیل چی بنویسم فقط خواستم تشکر کنم به خاطر همه‌ی چیزایی که با عشق بهمون یاد دادین و همه‌ی خوبی‌ها و خاطراتی که برامون ساختین     (22 خرداد 1400)

سلام و درود به شما بهترین معلّم من آقای واعظی
امیدوارم همیشه سالم و تندرست باشید و کرونا رو به خوبی پشت سر بگذارید.
امسال من سال نهم هستم و تعیین مرکز تیزهوشان دارم. معلّم شیمی مون امروز از ما پرسید چرا توی درس‌ها اُفت کردین، بعد بحث های زیادی که کردیم ، به این نتیجه رسیدیم که بعضی از معلّم‌ها دل به کار نمیدن.
بعد معلممون پرسید اگه ایراد منو بهم بگید ازتون ممنون میشم، اون لحظه بود که یاد شما افتادم، یاد تمام خاطراتی که با کلاس دوست داشتنی داشتیم.
من اون روزهایی که با شما داشتم بیشتر به فکر قبولی تیزهوشان بودم ولی وقتی تیزهوشان قبول شدم واقعا فهمیدم، مهم لذت بردن از راهه نه از مقصد.
تمام اون خاطرات ارزشش بیشتر از هر موفقیتی دیگه‌ای که توی درس داشتم؛ برایم بود.
خواستم بگم که من همیشه دوستون دارم و همیشه توی یاد من خواهید بود.
عرفان حریمی

متن زیر مربوط به ایمیل دوست خوبم امیر یوسف نبوی دانش آموز سال تحصیلی گذشته است.
این ایمیل ، دیروز 13 فروردین 1400 برایم ارسال شده بود.
ممنون از یوسف عزیز و قلب مهربان و پر از محبّتش !!!
برای همه‌تون دعا می‌کنم.

سلام آقای واعظی من سیّد امیر یوسف نبوی هستم. از موقعی که شما اون پیام رو در سایت کلاس گذاشتید واقعا هنوز بُهت زده‌ هستم. یک عالمه گشتم تو سایت تا تونستم آخر صفحه نشانی ایمیلتون رو پیدا کنم.
می‌خواستم از شما به خاطر تدریس‌های گرامی‌تون تشکر کنم. واقعا من نتایجش رو دارم حالا می‌بینم.
در هنگام سال من خیلی آرام نبودم و جنب و جوش زیادی داشتم اما الآن می‌تونم انرژیم رو کنترل کنم.
در حال حاضر توی مدرسه شاگرد اوّلم و این رو مدیون معلّمی گرامی چون شما هستم و همواره سپاس‌گزار خواهم بود.
در ضمن سال نو رو به شما تبریک می‌گم. امیدوارم سالی سرشار از خیر و برکت باشه.
ببخشید شما توی سایتتون نوشتین توی این منطقه دیگه فعّالیتی نمی‌کنید این یعنی الآن در منطقه‌ی دیگری فعّالیت دارید یا خیر؟
آقای واعظی هر چقدر که زمان جلو میره انسان بیشتر افسوس می‌خوره و حسرت.
محمد علیزاده هم بسیار پیشرفت کرده و از لحاظ درسی خیلی خوب. بدین خاطر از این که برای ما وقت گذاشتین و عمر گرانهایتان را صرف کردید بسیار متشکرم. سپاس فراوان.

امیر یوسف این عکس رو هم برام فرستاده. واقعا یادش به خیر !!!

سلام آقای واعظی عزیز من امیر طاها خودنیا هستم.
می‌خواستم از شما تشکر کنم.
یک سال برای من وقت گذاشتید و باعث شدید که من در برنامه ریزی خودم پیشرفت کنم.
من امسال میرم کلاس هفتم ولی یاد و خاطرات شما و بچّه‌ها همیشه لذّت بخشه!
می‌خواستم بگم دانش‌آموز‌های شما بسیار خوش‌بخت هستند که معلّم صبور ، شاد و دوست داشتنی دارند.
دوست‌دار شما امیر طاها  ❣️🌹  16 شهریور 1399