نوشته‌های من و‌‌‌ شما


گل پسر دیگر من

سلام به بهترین معلم دنیا
امیدوارم حالتون خیلی خوب باشه
همین جوری که بی‌خوابی زده بود به سرم و داشتم اتفاقات زندگیم رو مرور میکردم.
رسیدم به ۱۱ سال پیش و خاطرات اون کلاس واقعا دوست داشتنی.
یهویی ذوق همه وجودم رو پر کرد و یاد وبلاگتون افتادم و گفتم یه سری بزنم ببینم هنوزم هست؟
که خب خدا رو شکر نا امید نشدم. (البته حالا سایت شده)


ماجرای این عکس برمیگرده به کلاس چهارم دبستان امام حسین (ع) شماره ۲
من شاگرد شما بودم و دچار بیماری شدم و شما این نامه رو برای من فرستادید.
و هنوز تو سن ۲۰ سالگی که میبینمش مثل همون روز ذوق میکنم.
الان من دانشجوی مهندسی عمران دانشگاه امیر کبیرم.
بعد این همه سال مدرسه و دانشگاه، هنوز معلم یا استادی ندیدم که از شما بهتر باشه.
براتون آرزوی موفیقت و سلامتی میکنم و اینکه خیلی دوست دارم دوباره ببینمتون.
علی ضابط طلب  402/5/26
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ :
سلام آقای جوان آقای مهندس دوست داشتنی
شما از عزیزان من هستید. لحظاتی که کنار شما بودم هرگز فراموش نمی‌شود.
برایت دعا می کنم که در کارهایت موفق و سر بلند باشی.
چه خوب که به کلاست اومدی منو خیلی خوشحال کردی پسرم.


آقای گلم معین مهذب

یادداشت زیر از دوست خوبم به من رسیده :
استاد واعظی عزیز و دوست داشتنی، سلام به قلب مهربانتان.
من معین مهذب هستم که با وجود اینکه تا امروز حدوداً ۱۴ سال می‌گذرد که دانش آموز کلاس دوست داشتنی شما بودم،
اما هرگز شما و محبت‌هایتان را فراموش نکرده و نخواهم کرد و مادامی که زنده باشم، مرید و شاگرد شما هستم.
من خیلی تلاش کردم با شما ارتباط داشته باشم و به زحمت یک شماره از شما پیدا کردم
اما یا اشتباه بوده و یا به هر دلیلی موفق نشدم صدای گرمتان را بشنوم.
حالا شماره همراه خودم را در فرم اطّلاعات پیام نوشته‌ام که اگر تمایل داشتید با من تماس بگیرید.
در پناه امام رضا (ع) باشید. یاحق  
معین مهذب رحیم زاده  402/6/16
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
باسخ :
سلام گل بسر خوب من که حالا یک مرد دوست داشتنی شده‌ای.
ممنونم که منو فراموش نکرده‌ای!!!
من هم تمام لحظات زیبایی که در کنار شما داشتم به یاد دارم.
حق نگهدارت باشد. دعاگویت هستم.
حتما با شما تماس می‌گیرم. چه لحظه‌ی خوبی !!!!


فصل خوب شکفتن

معلم عزیز خسته نباشی

یک سال تحصیلی را پشت سر گذاشتی و اکنون بعد از تعطیلات تابستان خود را برای سال تحصیلی جدید آماده می‌کنی.
نمی‌دانم تابستان را چه کردی و چگونه گذراندی؟ امّا هر چه بود گذشت. امید است که با خاطری خوش، گذشته باشد.
اگر تعطیلات با کمی رنج و مشقّت و گرفتاری همراه بوده ، امیدوارم آنها را تجربه‌ای برای آینده قرار داده باشی.
شیرینی‌ها در مقابل تلخی‌ها نمایان می‌گردد و ارزش‌ها در مقابل ضد ارزش‌ها، ارزش است.
راستی برای امسال چه داری؟ آیا با دست پر به کلاس خواهی رفت؟ آیا روش جدید‌تری برای کارت در نظر گرفته‌ای؟
آیا برنامه‌ریزی‌های خود را مطابق محیط کار تنظیم نموده ای؟ آیا ... شاید هم هیچ کاری نکرده‌ای و دست خالی به کلاس می‌روی؟
می‌دانی که بچّه‌ها منتظرند. نکند دست خالی به کلاس بروی. بچّه‌ها با احترامی که در وجودشان برای شما قائلند چیزی نمی‌گویند.
ولی آنها هم از تکرار روش‌های همیشگی و فرسوده خسته شده‌اند و بیش از این از تو انتظار دارند.
کمی هم به آنها بیندیش و فکر کن خودت می‌خواهی به کلاس بروی، از معلّمت چه انتظاراتی داری.
به هر حال هر کجا هستی امیدوارم از کارت خسته نشوی.‍‍
چند جمله هم درباره‌ی روش‌‌ها برایت بگویم که حتماً به آن‌ها دقت می‌کنی.
در آموزش و پرورش ترتیب واحدی که خاص عموم دست‌ اندرکاران باشد وجود ندارد و روش‌های متعددی برای آن هست که مطابق واقعیات موجود هر واحد آموزشی و کلاس درس با مسئولیّت مربّی آن، اجرا می‌شود. بنابر این نتایج روشی که مربّی به‌ کار می‌گیرد خیلی مهم است.
البته این روش‌ها نباید خارج از چهارچوب اهداف عالیه‌ آموزش و پرورش باشد و مربّی باید در نظر داشته باشد که هدف از ورود او به کلاس پیشرفت و تکامل جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کند.
در شروع کار ابتدا باید محیط را بررسی نمود و شناخت به آن بیدا کرد آنگاه با استفاده از کلیّه‌ی امکانات موجود در محیط به فعالیّت بپردازد. در این میان نباید از اثر گذاری بر محیط فراموش شود تا بتوانید به بهسازی محیط و عوامل آن بپردازید و این نیاز به کار و تلاش همه جانبه دارد.
توجه کنید که همه در این امر سهیم هستیم و کار به صورت یک پیشبرد جمعی مطرح است و شروع آن هم خودمان هستیم چرا که نیروی عظیمی را در اختیار داریم (حدود 16 میلیون نفر) آیا چنین نیرویی قابل توجه نیست؟
دیگران به سهم خود نباید خود را از ما جدا بدانند. چون می‌توانند تأثیرات زیادی بگذارند.
ممکن  است بگویید با دست خالی نمی‌شود کار کرد و این قابل قبول نیست. بله ، کمبود فضای آموزشی
(که در حال حاضر بهتر از گذشته است) نداشتن امکانات آموزشی و ... کار را مشکل می‌کند.
ولی این نباید باعث توقف و یا کم توجهی ما در کار شود.
وقتی با کار به صورت تخصصی برخورد کنیم حتماً برخورد ما نسبت به مسایل و مشکلات و حلّ آنها بهتر خواهد بود.
این بستگی به خود ما دارد که بخواهیم با نخواهیم.
تخصص هم که تنها در دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی نیست.
می‌شود با مطالعه و تحقیق سطح آگاهی علمی و عملی خود را بالا ببریم. امیدوارم روزی منزل هر ایرانی دانشگاه او باشد.
شاید بگویید که طرف غمی ندارد و از مشکلات بی خبر است ولی این را بدانید که اراده‌ی انسان بالاتر از همه‌ی اینهاست.
ما ثابت کرده‌ایم که می‌توانیم و اراده‌ی آن را داریم.
در خاتمه آغاز سال تحصیلی جدید را به به یکایک عزیزان تبریک می گویم.
ارادتمند همه‌ی دوستان بر تلاش ـ واعظی 402/6/29


علی آقا اکبریان

سلام به بهترین معلم  
علی اکبریان هستم دانش آموز سال ( 95 - 94 ) کلاس چهارم .
اون موقع فنچی (کوچک) بودم الآن کلاس دهمم. ( یه پزی هم بدم مدرسه هاشمی 1 هستم. )
خواستم یه خسته نباشید بگم و یه تشکری هم از شما داشته باشم که بهترین سال دبستانم رو با شما داشتم ،
یا بگم ممنون که بهترین سال رو برای منو دیگر دوستام رقم زدید.
و یه اخطاری به دانش آموزای جدیدتون بدم که آقای واعظی ما رو اذیت نکنید !!!! میام میبافمتون‌‌ها
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ :
سلام علی آقا
من هم لحظات قشنگی را که با شما پسر خوب و دیگر دوستانت داشتم ، هیچوقت فراموش نمی‌کنم.  

برایت آرزوهای خوب دارم.


همراه با آقا ابوالفضل

سلام آقای واعظی عزیز من ابوالفضل حسن پور هستم.
دلم هواتون رو کرد. من الان کلاس دهم هستم.
من کلاس پنجم مدرسه پویندگان رسالت پیش شما بودم با دوستای خوبم آقایون جعفری ، تبادکانی ، کلالی ، خدنگی.
خواستم بگم چیزای خیلی خوب ازتون یاد گرفتم. معرفت ، امید ، دوست داشتن ، محبت و خیلی چیزای دیگه.
بهترین سال تحصیلی رو داشتم.
1400/5/30
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ :
سلام آقا ابوالفضل ، دوست محترم و آرام من
لحظاتی را که کنار شما پسر با معرفت و دیگر دوستان داشتم ، فراموش نمی‌کنم و برایت آرزوهای خوب دارم.

مطمئنم در کارهای خوبی که در برنامه‌هایت داری ، موفق هستی پسر گلم.


پر از خاطره با محمد صالح

سلام بر استاد عزیز و دوست داشتنی!
استادی که با ساده‌ترین وسایل ، پایه گذار مهارت‌های مهم زندگیم شد.
با یک جدول کاغذی، محاسبه و برنامه ریزی را یادمون دادید.
با یک تایمر ساده ، مراقبت از اتلاف زمان را یاد گرفتیم.
با تشکیل انجمن علمی برای استفاده از چند دقیقه‌هایی که منتظر آمدن شما بودیم ، استفاده از وقت‌های مرده را یاد گرفتیم.
با کتاب‌های قفسه باز ، به مطالعه غیردرسی علاقه‌مند شدیم.
و ...
همینجوری یهویی یادتون افتادم سرچ کردم " کلاس دوست داشتنی " دیدم وبلاگمون شده سایت!
ان شاءالله که همیشه سالم و سرحال و در پناه امام رضا علیه السّلام باشید.
منم دعا کنید ...
شاگرد سال ۸۶/۸۷ به بعدتون
میرشرقی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ممنونم محمد صالح ، جوان پر از خوبی ـ دعاگوی همه‌تون هستم.
این هم عکس شما در اردوی اون سال.
حالا دیگه بزرگ شدی ...
ان شاءالله در کارهایت مثل همیشه موفق باشی.تصویر کناری شما هم علیرضا عاشوری است.
ایشون در حال تحصیلات دندانپزشکی هستن.
پیامک‌های محبت‌آمیز ایشون هم ، منو سرشار از عشق و خوبی می‌کنه.


ایلیا والی نژاد

سلام آقای واعظی امیدوارم حالتون خوب باشه.
نمی دونم الآن که دارم این پیام رو می نویسم من رو به یاد دارید یا نه؟
دلم برای کلاستون تنگ شده. یاد اون زمان ها بخیر .
بهترین زمانی که توی کلاس شما برای من بود اون موقعی بود که با اینکه میگرن (بیماری اعصاب) داشتم نمره 21  از 22 رو گرفتم.
در آخر باید بگم مواظب خودتون باشید.
خیلی خوشحال شدم که بعد دوسال دوباره با هم صحبت کردیم.
با افتخار ایلیا والی نژاد _ 20 خرداد 1401
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ : سلام ایلیا. پسر باهوش و مؤدب
امیدوارم که حال شما هم خوب باشه.
خاطرات روزهای خوب در کنار شما بچّه های خوب ، همیشه همراه من است و هرگز فراموش نمی شود.
شما هم مراقب خوبی هایت باش. از این که به کلاس خودت اومدی ، خیلی خوشحالم کردی.
برایت دعا می کنم.


نصیر مرادی

سلام آقای واعظی
امیدوارم حالتون خیلی خوب باشه.
من نصیر مرادی هستم سال ۱۳۹۸ دانش آموز شما،کلاس پنجم پیش شما بودم.
متاسفانه شماره شما از داخل موبایلم پاک شده است.
واقعا دل من و چند تا از بچّه های دیگه خیلی براتون تنگ شده ،
ممنون میشم به ایمیل من یا شمارم رو که براتون گذاشتم یک پیامک بدین. ممنونم
19 اردیبهشت 1401
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاسخ : سلام نصیر پسر ساکت و آرام و پر تلاش
خوشحالم به کلاس خودت اومدی و خوشحالم کردی.
دل من هم برای همه‌ی شما تنگ میشه.
دعا میکنم در کارهاتون موفق باشید.


اون کلاس پُر از نشاط و شادی

نامه‌ی آقای امیر محمد ایازی ، دوست خوب من در کلاس پنجم (سال تحصیلی 96/97)

سلام آقای واعظی
امیر محمد ایازی هستم. از سال ششم که از مدرسه پویندگان رسالت با چند تا از بچه‌ها اومدیم هاشمی نژاد یک ، خیلی دوست داشتم ایمیل بفرستم براتون . البته می‌خواستم یک عکس از خودمون تو کلاس هشتم امسال بفرستم براتون که نشد.
فردا امتحان شیمی داریم که آخرین امتحانمون هم هست و بعدشم دیگه تعطیلیه !
الآن داشتم تو سایت کلاس دوست داشتنی می‌چرخیدم و عکس‌های اون موقع‌ها رو می‌دیدم.
یادش بخیر ، خیلی خاطرات برام زنده شد.
آزمایش‌هایی که انجام می‌دادیم ، اردوهایی که می‌رفتیم ، جایزه‌هایی که می‌گرفتیم و ... که واقعا بهترین سال تحصیلیم رو رقم زد. کاشکی همه کلاس‌های ایران مثل کلاس شما بود.
نمی‌دونم سال 99 و 1400 که آموزش مجازی بود برای اون کلاس پر از نشاط و شادی چه اتفاقی براش افتاده !
راستش نمی‌دونستم تو ایمیل چی بنویسم فقط خواستم تشکر کنم به خاطر همه‌ی چیزایی که با عشق بهمون یاد دادین و همه‌ی خوبی‌ها و خاطراتی که برامون ساختین     (22 خرداد 1400)


عرفان حریمی

سلام و درود به شما بهترین معلّم من آقای واعظی
امیدوارم همیشه سالم و تندرست باشید و کرونا رو به خوبی پشت سر بگذارید.
امسال من سال نهم هستم و تعیین مرکز تیزهوشان دارم. معلّم شیمی مون امروز از ما پرسید چرا توی درس‌ها اُفت کردین ، بعد بحث های زیادی که کردیم ، به این نتیجه رسیدیم که بعضی از معلّم‌ها دل به کار نمیدن.
بعد معلممون پرسید اگه ایراد منو بهم بگید ازتون ممنون میشم ، اون لحظه بود که یاد شما افتادم ، یاد تمام خاطراتی که با کلاس دوست داشتنی داشتیم.
من اون روزهایی که با شما داشتم بیشتر به فکر قبولی تیزهوشان بودم ولی وقتی تیزهوشان قبول شدم واقعا فهمیدم ، مهم لذت بردن از راهه نه از مقصد.
تمام اون خاطرات ارزشش بیشتر از هر موفقیتی دیگه‌ای که توی درس داشتم ؛ برایم بود.
خواستم بگم که من همیشه دوستون دارم و همیشه توی یاد من خواهید بود.
عرفان حریمی