یکی از کلاس‌هایی که بچّه‌ها برای استفاده از وقت خود، انتخاب می‌کنند، کلاس آموزش قرآن است.
بچّه‌های عزیز، پیشنهاد می‌کنم اگر به این کلاس‌ها می روید، توجّه کامل به انجام تمرینات داشته باشید.
هم‌چنین توجّه به مفاهیم و معانی قرآن در هر سطحی، خیلی مهم است؛ چون ما قرآن را می‌آموزیم تا به آن عمل کنیم!
در این‌جا، شما با برخی از اسم‌ها و عنوان‌های این کتاب آسمانی، آشنا می‌شوید.
شما می‌توانید آن‌ها را یاد بگیرید و به دیگران یاد بدهید.
کلام الهی یعنی قرآن کریم اسامی و عناوین زیادی دارد که از این اسامی در قرآن کریم نیز یاد شده‌است.
از میان این اسامی، چند نام دارای شهرت بیشتری می باشند که مورد قبول اکثر دانشمندان علوم قرآنی است و می‌توان آن‌ها را به عنوان اسامی و نام‌های قرآن به حساب بیاوریم.
این اسامی عبارتند از: قرآن، فرقان، کتاب، ذکر
قرآن: از این نام در قرآن، چندین مورد یاد شده‌است مانند:
« اِنَّهُ لَقُرْآنً کَریمْ » ( سوره واقعه، آیه 77 )
« فَاِذا قَرَاْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِدْ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ » ( سوره نحل، آیه 98 )
قرآن به معنی قرائت و خواندن می‌باشد، و چون قاری قرآن به هنگام تلاوت آن، حروف و کلمات آن را به دنبال هم می‌آورد، آن را قرآن نامیده‌اند.
هم‌چنین کلمه‌ی قرآن به معنی ضمیمه کردن و پیوستن و یا نزدیک ساختن چیزی به چیز دیگر است و چون حروف و کلمات و آیات و سوره‌های قرآن، نزدیک به هم هستند و با هم ارتباط و پیوستگی دارند آن را قرآن نامیده‌اند.
فرقان: کلمه فرقان در قرآن هفت مورد به کار رفته که در دو مورد منظور از آن، کتاب حضرت موسی علیه‌السّلام (تورات) است و در دو مورد نیز به معنی قرآن آمده‌است. چنان که می فرماید:
« تَبارَکَ الَّذی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلی عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعالَمینَ نَذیراً » ( سوره فرقان ، آیه 1 )
در معنای دیگر، چون قرآن، حق و باطل را از هم جدا می‌کند و آن دو را از هم مشخص می‌سازد، فرقان نامیده شده‌است.
بعضی عقیده دارند که قرآن از آن جهت به فرقان معروف گشته‌است که این کتاب آسمانی، انسان را به نجات و موفّقیّت می‌رساند.
در آیه‌ی: « یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا اِنْ تَتَّقوا اللهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً » (سوره انفال آیه 29 ) ، کلمه‌ی فرقان به معنی نجات دادن است.
ذکر: این کلمه از واژه‌های اصیل عربی است. منظور از آن در بعضی از موارد، قرآن کریم می باشد، مانند:
« انّا نَحنُ نَزَّلنا الذِّکرَ و انّا له لَحافِظونَ » ( سوره حجر ، آیه ۹ )
« هذا ذِکْر مُبارکٌ » ( سوره انبیاء، آیه ۵ )
نامیدن قرآن به « ذکر » از آن جهت است که خداوند متعال با سخن خود به بندگان خویش واجبات و احکام را یادآور می‌شود.
الهی اهل قرآن باشیم!